Vícov leży u podnóża Wyżyny Drahanskiej i ma 490 mieszkańców.
W jego otoczeniu występują lasy mieszane
roślinność odwiedzana przez turystów i grzybiarzy ze względu na piękne zakątki i widoki na Święte Wzgórze w pobliżu Ołomuńca, Jesioników i Pradziada.
Największym zabytkiem jest kościół św. Florian
od 1749 roku i dalej
Przydrożne.
Więcej był władcą, a potem wsią dworską.
W XV wieku Vícov znalazł się w rękach potężnej rodziny panów Kravaře. W 1466 r. Pani Kunka z Kravaře odziedziczyła Račice i Czechy z Vícą, która wyszła za mąż za Václava z Boskovic. Władcy Boskovic trzymali Vícov do 1512 roku. W tym samym roku kupił wieś Ladislav od Boskovic
z osadą warowną (opuszczony zamek) Vilém z Pernštejna.
Od 1599 r. Należał do rodziny Liechtensteinów
do końca pańszczyzny w 1848 r.
Możliwe jest również zwiedzanie ruin zamku.
Zamek Jezusa przypomina nam starożytną pieczęć
wieś Vícova z XVI wieku, reprezentująca
okrągła wieża z blankami i bramą poniżej
czołga się jeż. Na pieczęci znajduje się napis
„Zamek Jezusa”. Nazewnictwo Ježův hrad to zniekształcona nazwa starej czeskiej nazwy Ješek
(John), potem zamek Ješkův.
Ruiny zamku Ježov są otoczone wieloma legendami.
Wieś była postępowa i nadal jest.
Po I wojnie światowej przeprowadzono scalenia gruntów i osuszanie.
W 1930 r. Wraz z Plumłowem zbudowano zbiorowy system zaopatrzenia w wodę dla całej wsi.
W 1995 r. Przeprowadzono zgazowanie,
w 1997 r. został wprowadzony dla całej gminy
telefon
Obecnie powstają nowe domy jednorodzinne.