Urząd Miasta Velké Kunětice.
Raczej niemiecka nazwa Kunzendorf sugeruje, że pierwotnie była o wiosce Konrada; jednak prawdopodobne jest również połączenie z czeskim imieniem Kuňata. Atrybut Velké (Gross) zaczął być stopniowo stosowany w celu odróżnienia od Suchý Kunětice (dziś Konradów w Polsce), szczególnie po podziale Śląska w 1742 roku. Wsie obejmowały Strachovičky (niemiecki Strachwitzthal) i Františkov (Franzberg) i dawne zwyczaje celne ). Cała wieś została przyłączona do Supíkovic w 1976 r., Ale w 1990 r. Ponownie uzyskała niepodległość. Pierwotnym znakiem wsi było serce, z którego wyrosły trzy kwiaty; później grawer zapisał jeszcze dwie skrzyżowane gałęzie.
Wprawdzie Kunětice po raz pierwszy pojawiły się na podstawie dokumentu z 1284 roku, ale prawdopodobnie zostały założone znacznie wcześniej. Było około dwóch sądów, które później stały się podstawą dwóch stosunkowo odrębnych części Kunětic.
Velké Kunětice leżą na północ od Jesionika, w pobliżu granicy państwowej z Polską, do 1945 roku z Niemcami. Miejscowość rozciąga się z południa na północ wokół lokalnych dróg, które prowadzą z Písečnej przez Supíkovice do granicy państwowej, gdzie przecina prawie prostopadłą drogę z Mikulovic do Widnavy. Obszar katastralny o powierzchni 981 hektarów w północnej części granicy państwowej powoli zakręca się w równinę wzdłuż rzeki Nysy, a jego południowa część dochodzi do ostatnich północnych zboczy Rychlebskich Gór, tzw. Grzbietu Sokolskiego między Jeseníkiem i Žulovą. Średnia wysokość wsi wynosi 340 m.
Lokalny kościół św. Elżbieta, która z tradycji jest jedną z najstarszych w regionie Jesioników, ale była wielokrotnie przebudowywana, najbardziej w pierwszej połowie XIX wieku; brama i ściana ogrodzenia cmentarza są również chronione. Tutejszy dwór jest właściwie tylko częścią dziedzińca, który został zbudowany około połowy XVIII wieku. W pałacu zachowały się dwa dawne piece wapienne szybowe z drugiej połowy XIX wieku.